Yeni yıla girerken farklı umutlar için dilek dilenir.

Kimi zengin olmak ister;

Kimi borçtan kurtulmak için daha çok kazanacak imkanların oluşması için niyet kurur.

Kimi sağlık ve huzur ister..

Bunun için dilek ve temenniden öteye giden bir alışkanlığı da umut bağlar.

Örneğin Milli Piyango alır ve yılbaşı gecesi ”Büyük ikramiye olmasa da iyi bir ikramiye kazanmayı umut eder ”

Umut ya işte , ya denk gelirse diye düşünürüz.

Yılbaşı telaşı biter ve bizleri mutlu eden tek şeyin;  ailemizle yan yana olmaktan geçtiğini anlarız.

Bende herkes gibi bu yeni yılda da paradan çok huzur ve sağlığın ön planda olması için dileklerde bulundum.  18 yaşımdan beri aldığım Milli piyango biletini  dahi almadım.

Sakin huzurlu bir şekilde eşim ve çocuğumla aşırı olmayan bir kutlamayla yeni yıl girdim.

Daha sonra , dost düşman herkesin yeni yılda sağlık ve huzuru bulmasını dileyerek rahat bir uykuya daldım.

 

” Rüyamda 2018 yılı içinde maddi açıdan çok kötü bir süreç geçirdiğimi gördüm. Düşmemişim ama ödemeler konusunda zorluk yaşamaya başlamışım. Bunu gören cemiyet başkanım ve gazetemin baskısını yapan Emre Geçim , kardeşim rahat ol biz buradayız gazete baskıların bende diyerek beni telkin etmeye çalışıyor..

Öte yandan  Cemal Dolaşmaz , Çağın Manay,Murat Gül,Serhan Geçim kahvaltı organizasyonu yaparak benimle konuşmak istiyor ve canımı sıkmamam gerektiğini belirten cümleler kullanıyordu. Uzun zamandır tanıdığım baba dostum ve akrabam gazete sahibi Arif Matur’da beni telefonda arayarak , Aman yeğenim her zaman yanındayım diyordu.

Artık ne kadar derin bir rüyaya dalmışsam, borçların içerisinden kurtulmak için güya tefecilik yaptığı söylenilen bir gazete patronunun kapısını bile çalıyordum.

Hem tefeci hem gazeteci nasıl olur diye düşündüm durdum..

Biri kolumdan tuttuğu gibi beni bu adamın iş yerine götürdü.

Lüks cam çerçeveleri, sarı altın yazmalı harfler ışıklar ve kapıda duran güvenlikler…

Offff lan… Tefeciliğe bak dedim.

Bu gazetecinin iş yerine girerken sağlı sollu tabelalar yer alıyordu. Borç yiğidin kamçısıdır, al parayı ver faizi. Yüz veririm 1000 alırım . Para bende, gazetede basarım,parada satarım. Aldığın borcu zamanında öde ki; peşine bıyıklı amcalar takılmasın Gibi saçma sapan tabelalar vardı.

Ama herkes bu adamı işaret ediyordu, bir sürü borçlu kapısının önünde aldığı paranın faizi silinsin,  kredi kartına takla attırsın diye sıraya girmişti.

Bende sıradayken ” Elin ayağın tutuyor, tefeciyle faizciyle ne işin var. Çoluk Çocuğun aç değil susuz değil. Allah’a şükür kazanıyor yiyor içiyorsun, borçlarını da bir şekilde ödersin” diye bir ses işittim.

Sonra bir ağlama sesiyle uyandım..

Baktım kızım  ” Babacım,babacım” diyerek ağlıyor.

Kalktım, kızımı kucağıma alarak evin oturma odasına geçtim..

Ne rüyaymış be kardeşim dedim…

Sonra kendi kendime ” Gazeteciden Faizci mi olur ” diye durup düşündüm..

Her halde olmaz değil mi ?

Olmamasını umut ederek, 2018 yılının tüm okurlarımıza sağlık ve mutluluk getirmesini temenni ediyorum.