15 Temmuz kanlı darbe girişiminin ardından cemaat yapılanmasının askeri okullarda nasıl hakimiyet kurduğuna, kendileri gibi düşünmeyen öğrencilere nasıl psikolojik baskı uyguladığına yönelik tanıklıklara her geçen gün bir yenisi ekleniyor.

Kara Harp Okulu’ndan atılan Emrah Erverdi yaşadıklarını Cumhuriyet’e anlattı. İşte Cumhuriyet Gazetesi’nden Seyhan Avşar’ın haberi.

-Emrah Bey ne zaman karar verdiniz asker olmaya?

1986 Tarsus doğumluyum. Asker olmak çoğu arkadaşım gibi benimde çocukluk hayalimdi. İlk ve orta öğrenimimi Tarsus’ta tamamladıktan sonra hayallerimin peşinden giderek Kuleli Askeri Lisesi’ne girdim.

-Nasıl geçti Kuleli Askeri Lisesi’nde ki eğitim süreciniz?

4 yıllık eğitim ve öğretim hayatım boyunca; ders, disiplin, spor ve atış dallarında, çeşitli kademelerdeki komutanlıklardan takdir, para ödülü, bröve ve madalya aldım.

Birçok sınavda dereceye girdim. İngilizceye ek olarak ikinci yabancı dil olarak Rusça öğrenmeye başladım. Kuleli Askeri Lisesinden 8,27/10 diploma notu ile mezun oldum. Hedefim birçok arkadaşımın da yakıştırdığı gibi “paşa” olmaktı.

-Hayal kırıklıklarınız ne zaman başladı?

2006 Kuleli Askeri Lisesi’nden mezun olduktan sonra, Kara Harp Okulunun İzmir Menteş’teki İntibak Kampı’na katıldım. Sadece ben değil 15-20 kişilik bir grup sağlıklı insanların tahayyül edemeyeceği fiziki ve psikolojik işkenceye maruz bırakıldı.

Kamp bölgesinde bulunan atık arıtma tesisinin “atıklarının” içinde sürünürken ağzımıza, burnumuza dolan, posa haline gelmiş b..ları nasıl temizleneceğini düşünmekten bile vazgeçiyorduk.

-Kara Harp Okulu’nda ne yaşadınız?

Kampın bitmesine ve yemin törenine müteakip, Dumlupınar Taburunda (Komutanı, bugün tutuklu olan Tuğgeneral Murat Yetgin), 9. Bölükte (Komutanı, bugün tutuklu olan Kurmay Yarbay İsmet Çehreli), Harbiye eğitimine başladım. Kaderin cilvesine bakın ki, ilk gün İsmet Çehreli tarafından savunmam alındı.

Bu savunma bundan sonraki sürecin bir habercisiydi. Öncelikle objektiflikten uzak, aksinin ispat edilemeyeceği birçok konuda defalarca ceza aldım. Yatağım bozuk, kılık kıyafetim uygun değil, sıram bozuk gibi nedenlerle ceza aldım. Bölük komutanım, ‘Senden asker olmaz, bırak git, ne diye bu kadar çile çekiyorsun? Eğer olur da subay olursan, inşallah askerlerinden önce sen geberirsin’ gibi cümleler kuruyordu.

-Okuldan atılma süreciniz nasıl işledi?

Birinci sınıf boyunca aldığım cezalar neticesinde, 120 puan ile başladığım yılı, -33 disiplin puanı ile 2 defa Alay Disiplin Kurulu’na, daha sonra ise Yüksek Disiplin Kurulu’na çıkarak tamamladım.

Aldığımız cezaları hafta sonları çekerek tamamlıyorduk. O kadar çok ceza almıştım ki yaz tatilimi okulda geçirdim. İkinci ve üçüncü sınıfta bu durumda değişiklik olmadı. Sonunda atıldım.

-Okuldan ayrılırken neler hissettiniz?

Karmakarışık duygular. İlginçtir, atıldığımda arkadaşlarım aralarında para toplayıp, bavulumun ön gözüne koymuşlar. Okuldan ayrılırken prosedür gereği, üst ve eşya araması yapılır.

O dönem ki takım komutanım ( ki kendisi gerçek bir subaydır) bavulu açtığında, parayı gördüm. Bu çatı altında iyi bir şey yaşama ihtimalini, o kadar unutmuşum ki kendi kendime ‘Attıkları yetmiyor, bir de hırsız damgası vuracaklar’diye düşünmüştüm.

-Sonra ne oldu?

Atıldıktan sonra Boğaziçi, ODTÜ, İTÜ, YTÜ gibi önde gelen üniversiteler sınavsız giriş için yatay geçiş başvurusu yapmıştım ama Harp Okulu’ndan atıldığım için hiçbir üniversiteye yatay geçiş yapamadım. Daha sonra sınava tekrar hazırlanma kararı verdim.

2 aylık bir hazırlık sürecinden sonra Ege Üniversitesi İnşaat Mühendisliği’ne yerleştim.